Geboren knokker
“Samen met mijn zusje ben ik 3 maanden te vroeg geboren. Ik had een hersenbloeding bij de geboorte die leidde tot cerebrale parese (eenzijdig verlamd en spastisch) en mijn zusje is geboren met een waterhoofd. Na de geboorte waren we moederziel alleen, maar werden we omringd door veel warmte, zorg en genegenheid van het personeel van het ziekenhuis. En het belangrijkste was dat we altijd samen waren. Als de één naar een onderzoek moest, bijvoorbeeld naar het UMCG, dan ging de ander ook altijd mee.”
Ze groeiden samen op in pleeggezinnen en Alyda ging op korfbal. Ook kreeg ze de kans om te gaan alpineskiën. Ondanks dat ze zich met deze sport plaatste voor de paralympische spelen, voelde het niet als haar sport en ze gaf het ticket voor Vancouver terug. Daarna ontdekte ze de fiets. En met die fiets plaatste zich binnen een jaar voor de paralympische spelen in Londen. Ondanks een acute blindedarmontsteking tijdens de voorbereidingen haalde ze zilver (met een gouden rand). In 2016 deed ze mee aan de spelen in Rio de Janeiro en daar lukte alles. “Dit waren echt mijn spelen, ik haalde twee keer goud en één keer brons en mocht bij de afsluiting van de spelen de Nederlandse vlag dragen”, vertelt Alyda trots. In Tokyo 2021 kwam daar nog een zilveren medaille bij.
Toen werd het tijd om de maatschappelijke carrière op te pakken. “Ik ben een knokker. Ik kan eindeloos diep gaan en ik blijf altijd geloven in kansen, dromen en doelen. Nu is mijn doel het behalen van mijn diploma Helpende niveau 2. Ik ben supergelukkig met de kansen die Het Hooge Heem mij heeft geboden om hier in te mogen groeien. En ik heb het enorm naar mijn zin.”
Naast het werken op afdeling Oost3BG geeft ze regelmatig lezingen over haar bijzondere leven. “Wat ik iedereen toewens is: Kom of blijf in beweging. Het leven is te mooi om stil te blijven zitten!”
