Zorgen doe je samen
Ineens is-ie er: de dag dat je vader, moeder, partner of ander familielid wordt opgenomen in een verpleeghuis. Als familie of mantelzorger kom je dan in een rollercoaster van informatie en gevoelens terecht. Hoe gaat het daar aan toe? Wat zijn de regels? Wat mag ik verwachten? Wat moet/mag ik nog doen?
Aan de andere kant hebben ook mijn collega’s bij elke nieuwe bewoner veel vragen. Wie is hij/zij? Wat vindt hij/zij leuk om te doen? Waar voelt hij/zij zich goed bij?
Tijdens verschillende gesprekken komt alles aan bod, maar de emoties, de rouw, het verlies maken dat veel persoonlijke voorlichting en papieren informatie bij een eerste kennismaking slecht of niet blijven hangen. Gelukkig constateer ik dat alles na een paar weken langzaam maar zeker duidelijker wordt. We leren elkaar kennen.
Voor onze bewoners is het welzijn het belangrijkste. Natuurlijk is de zorg belangrijk, maar de bewoner zal aan het eind van de dag niet zeggen: “Wat ben ik lekker gewassen of wat waren die medicijnen lekker”. De zorg is een noodzakelijke zekerheid, die wij professioneel regelen. De aandacht gaat vooral uit naar je goed voelen. En daar speelt de familie een grote rol bij. Ook (maar ik durf zelfs wel te zeggen: juist) wanneer hun dierbare is opgenomen in een woonzorgcentrum. Zij weten als geen ander wat onze bewoner fijn vindt en waar hij/zij van geniet.
Wat Het Hooge Heem betreft zijn er geen belemmeringen als het gaat om als familie of mantelzorger betrokken te worden bij het leven van de dierbare in het verpleeghuis. Dus: alles is mogelijk, in goed overleg. Daarvoor moet je blijvend aandacht besteden aan wederzijds contact. En dat hebben wij o.a. afgelopen vrijdag tijdens een familieavond in Het Hooge Heem gedaan. We hebben elkaar ontmoet, samen genoten van de lezing van Gerdien Breimer (schrijfster van het boek Patat & Pavlov) en heerlijk met elkaar gegeten, patat en pavlova. Een geslaagde avond waarin personeel en familieleden met elkaar van gedachten konden wisselen over zaken die van invloed zijn op het thuisgevoel van de bewoners.
Was het vroeger nog zo dat er een bezoekuur gold, nu zijn de bezoekers de hele dag door welkom. Gelukkig vinden er ook steeds meer en vaker activiteiten plaats die samen met de familie worden georganiseerd. Want zorgen voor een fijne dag van de mensen die hier wonen, dat doen we samen.
